ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ κανείς απολύτως δεν θανατώθηκε επειδή δεν έριχνε λιβάνι στον Βωμό της Ρώμης.

χριστιανοί (όχι "λευκοί") βασανίζουν "Ινδιάνο" "λάτρη δαιμόνων"
(διάβαζε: αυτόχθονα της αμερικανικής ηπείρου).

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ κανείς απολύτως δεν θανατώθηκε επειδή δεν έριχνε λιβάνι στον Βωμό της Ρώμης.

Καθαιρείτο από τυχόν αξίωμα, ναι (και καλώς!), εξοριζόταν, ναι, αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν θανατώθηκε. Αυτά είναι κατασκευάσματα του μυαλού των χριστιανών απατεώνων. όσοι θανατώθηκαν, θανατώθηκαν για βαρύτατα εγκλήματα, στα οποία (επίσης καλώς!) περιλαμβάνεται και η καταστροφή, πυρπόληση, ή η έμπρακτη βεβήλωση λατρευτικών χώρων άλλων θρησκειών. Επιπροσθέτως, εκείνοι οι λίγοι που "μαρτύρησαν", "μαρτύρησαν" γιατί ήσαν μαρτυρολάγνοι. Για να κερδίσουν τον... "αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου" όπως λένε επαναληπτικά οι "βίοι" εκείνων των επικίνδυνων μισανθρώπων. Είναι γνωστή η έκρηξη ενός Ρωμαίου αξιωματούχου όταν τους ξαναφέρνανε μπροστά του γα νέα εγκλήματα, όταν τα πρώτα τους τα είχε συχωρέσει: "άθλια καθάρματα, υπάρχουν γκρεμοί, υπάρχουν αγχόνες, αν θέλετε να πεθάνετε γιατί έρχεστε σε εμένα";

Ας το αντιστρέψουμε λοιπόν τώρα: πες μου συγκεκριμένα εάν μπορείς. Καταδικάζει ναι ή όχι ο όλος μονοθεϊσμός το μίσος και την βία κατά των "άλλων"; Είναι διατεθειμένος να επιστρέψει τις πατρίδες, τα ιερά και τον πλούτο στα έθνη που λήστεψε και βίαια αλλαξοπίστησε;

ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΟΥ ΘΕΟΥ.

Τους καταστροφείς Ιερών, τους πυρπολητές βιβλιοθηκών και τους δολοφόνους "ειδωλολατρών'', δηλαδή τους εγκληματίες κοινού ποινικού δικαίου, ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΟΥΣΑ ΣΚΛΗΡΟΤΑΤΑ ΕΑΝ ΖΟΥΣΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ. Και φαντάσου να ήξερα κι από πάνω ότι, εάν επικρατούσαν, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΟΛΟΤΕΛΑ ο ανθρώπινος πολιτισμός -πράγμα που, δυστυχώς, δεν μπορούσαν να ξέρουν οι άνθρωποι...

Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη: ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του ανθρώπινου πολιτισμού και των σημασιών του. Και ούτε καν σήμερα έχουμε συνέλθει από αυτή την καταστροφή, τουναντίον το μονοθεϊστικό σκοτάδι επιστρέφει μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, το οποίο μας αντιπρότεινε κοινωνίες χωρίς ιερό και άδειους οικονομοποιημένους ανθρώπους.

Βλάσης Γ. Ρασσιάς