ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΠΟΝΙΑΣ

Ο συγγραφέας Βλάσης Γ. Ρασσιάς αναλύει τις αρετές της Φιλοπονίας και της Ευμηχανίας, στα πλαίσια των "Σεμιναρίων Ελληνικής Ηθικής Φιλοσοφίας" στο Φιλοσοφικό Αθήναιο "Εκατηβόλος", στις 7 Δεκεμβρίου 2013.

Η «Φιλοπονία» είναι σημαντική στην διαμόρφωση της ταυτότητας του ανθρώπου. Στις «8 Εποχές του Ανθρώπου» που παρουσίασε ο ψυχίατρος Έρικ Έρικσον (Erik Erikson, 1902 – 1994) για την περιγραφή της ανάπτυξης της φυσιολογικής προσωπικότητας, στέκει στο μέσο της διαδρομής (στην 4η βαθμίδα, ως παραγωγικότητα), μπροστά ακριβώς από την «ενήβωση», όπου ο νεαρός άνθρωπος αποκτά είτε σταθερή είτε συγκεχυμένη ταυτότητα, γίνεται δηλαδή ή δεν γίνεται ο εαυτός του. Την ίδια σπουδαιότητα είχε και στην αρχαιότητα, όταν η «πόλις» ενδιαφερόταν, μέσω της στρατιωτικής εκπαίδευσης, να διαμορφώσει τους αυριανούς της άνδρες. Σε πολλές πόλεις διεξήγοντο αγώνες «ευεξίας, ευκοσμίας, ευταξίας και φιλοπονίας», κατά τους οποίους οι έφηβοι απεδείκνυαν το ότι κατείχαν τις τέσσερις αυτές Αρετές, που ήσαν ταυτοχρόνως πολιτικές αλλά και κοινωνικές.

Η «Φιλοπονία» ισχυροποιεί τον αυτο-σεβασμό (του οποίου στερείται παντελώς ο οκνηρός, ο φυγόπονος), αλλά και τον σεβασμό για τον μόχθο των συνανθρώπων. Καμαρώνουμε για το έργο που με κόπο έχουμε παραγάγει, αλλά επίσης μαθαίνουμε ότι κάθε τι που μας αρέσει, υπάρχει επειδή κάποιος ή κάποιοι έχουν μοχθήσει για να το κάνουν να υπάρξει.

Βλάσης Γ. Ρασσιάς