Όταν ένα έθνος απονέμει την ύψιστη πολιτική τιμή στο πρόσωπο ενός Πολυθεϊστή!

 

Από αριστερά προς δεξιά, Inija Trinkūnienė, η Πρόεδρος Dalia Grybauskaitė, ο Jonas Trinkūnas

Ο Jonas Trinkūnas πρόεδρος του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου των Εθνικών Θρησκειών και ιδρυτής της Romuva, βραβεύεται από την πρόεδρο της Λιθουανίας.

Πριν από λίγες ημέρες, στις 6 Ιουλίου, στον Jonas Trinkūnas (πρόεδρος του ECER – Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Εθνικών Θρησκειών) απονεμήθηκε η διάκριση κύρους του Τάγματος του Μεγάλου Δούκα Gediminas, μία από τις κορυφαίες πολιτικές τιμές της Λιθουανίας . Το βραβείο απονεμήθηκε προσωπικά από την Dalia Grybauskaitė, την πρόεδρο της Λιθουανίας, η οποία εξήρε τον Jonas Trinkūnas για την εμπλοκή του στην υπόγεια αντίσταση κατά του σοβιετικού καθεστώτος που κυβέρνησε τη Λιθουανία για πάνω από σαράντα χρόνια, καθώς και για το έργο του στη διατήρηση της παραδοσιακής θρησκείας της Λιθουανίας και της λογοτεχνίας.

Η Λιθουανία ήταν η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που επίσημα προσηλυτίστηκε στο Χριστιανισμό – μια αλλαγή η οποία έλαβε χώρα κυρίως για πολιτικούς λόγους, και η οποία δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι τις αρχές του 15ου αιώνα. Η παγανιστική θρησκεία συνυπήρχε με τον Χριστιανισμό για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πέρα ​​από αυτό, και συνέχισε να επιβιώνει ακόμα και μετά την κυριαρχία του καθολικισμού που σταδιακά προσπάθησε να αφομοιώσει και να εξαλείψει τις υπόλοιπες παγανιστικές πρακτικές. Αλλά ο Παγανισμός συνέχισε να επιβιώνει στην ύπαιθρο: ένα μεγάλο μέρος της αγροτιάς, αν και μόνο κατά όνομα Καθολικό, διατήρησε ζωντανή την παραδοσιακή Παγανιστική πνευματικότητα η οποία ήταν βαθιά ριζωμένη στην καθημερινή του ζωή. Ένα πολύ ισχυρό λαογραφικό κίνημα που ξεκίνησε τον 18ο αιώνα βοήθησε να κρατηθεί ζωντανή, στα αστικά κέντρα, η συνειδητοποίηση των Παγανιστικών ριζών της Λιθουανίας.

Ο Jonas Trinkūnas βυθίστηκε από μικρή ηλικία στους μύθους και τη λαογραφία της πατρίδας του, και από τη στιγμή που τελείωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στις αρχές του 1960, δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα, καθώς και μια διατριβή για την προ-χριστιανική λιθουανική θρησκεία. Έγινε ένας ερευνητής και καθηγητής της λογοτεχνίας και των αρχαίων πολιτισμών στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, και κατά το διάστημα αυτό ίδρυσε μια πολύ δημοφιλή λαογραφική οργάνωση η οποία παρουσίαζε μια ποικιλία από παραδοσιακή λαϊκή μουσική και χορευτικές εκδηλώσεις.  Και ο ίδιος άρχισε να κάνει εκτεταμένες επισκέψεις στην ύπαιθρο, για να μάθει άμεσα από τους αγρότες της υπαίθρου τι είχε ακόμα επιβιώσει από την αρχική παγανιστική παράδοση.

Οι δραστηριότητες του Jonas Trinkūnas τον έφεραν σε σύγκρουση με τις σοβιετικές αρχές, οι οποίες φοβόντουσαν ότι οι θρησκευτικές και λαογραφικές επιδιώξεις του ήταν η υποδαύλιση εθνικιστικών αισθημάτων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πράξεις στάσης ενάντια στο καθεστώς. Ανακρίθηκε από την KGB, και στη συνέχεια απολύθηκε από τη θέση διδασκαλίας του στο πανεπιστήμιο, και του απαγορεύτηκε να κατέχει οποιοδήποτε δουλειά σχετίζονταν με την διδασκαλία. Για πολλά χρόνια, αναγκάστηκε να κάνει διαφόρων ειδών ταπεινωτικές εργασίες, προκειμένου να υποστηρίξει την αυξανόμενη οικογένειά του. Ο λαογραφικός οργανισμός του είχε επίσημα καταργηθεί, και μπορούσε μόνο κρυφά να συμμετάσχει σε θρησκευτικές πρακτικές.

Τέλος, με την χαλάρωση των ελέγχων της Σοβιετικής κυβέρνησης που επέφερε η γκλάσνοστ (glasnost) και η περεστρόικα (perestroika) στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, ο Jonas ήταν σε θέση να επαναλάβει τις δημόσιες δραστηριότητές του και να φέρει την Romuva στην επιφάνεια. Από το 1990, όταν η Λιθουανία απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Σοβιετική Ένωση (η πρώτη από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που το έπραξαν), η Romuva έχει αυξηθεί σταθερά και έχει επιτύχει μια ισχυρή παρουσία στον πολιτισμό της Λιθουανίας, (η Romuva συγκαταλέγεται στις αναγνωρισμένες από το κράτος μη παραδοσιακές θρησκείες)  αν και δεν έχει ακόμη κατορθώσει να αποκτήσει επίσημα από την κυβέρνηση αναγνώριση ως παραδοσιακή θρησκεία.

Μπορεί να είναι πρωτοφανές γεγονός για ένα αρχαιόθρησκο ηγέτη να έχει λάβει τόσο υψηλή τιμή από την πρόεδρο της χώρας του – είναι σίγουρα κάτι που πρέπει να κάνει όλους τους αρχαιόθρησκους σε όλο τον κόσμο πολύ περήφανους. Ας ελπίσουμε ότι η απονομή του Τάγματος του Μεγάλου Δούκα Gediminas στον Jonas Trinkūnas σηματοδοτεί μια αυξανόμενη προθυμία από την κυβέρνηση της Λιθουανίας να χορηγήσει στη Romuva το επίσημο καθεστώς που από καιρό της άξιζε.