Στην σημερινή Ελλάδα πάσχουμε από έλλειψη ορισμών, όχι ταμπελών, ΟΡΙΣΜΩΝ.
 |
| Ο Κλεομένης σε ασημένιο τετράδραχμο http://rassias.gr/1087CLEOMENES.html |
Στην σημερινή Ελλάδα πάσχουμε από έλλειψη ορισμών, όχι ταμπελών, ΟΡΙΣΜΩΝ.
Για παράδειγμα όταν λέμε βασιλεία, στο μυαλό μας έρχονται οι λαομίσητοι βασιλιάδες της Ευρώπης, η ακόμα και οι ξενόφερτοι βασιλιάδες του τόπου μας, ίσως ακόμα και ο γελοίος τελευταίος βασιλιάς μας και ποτέ οι νεωτεριστές επαναστάτες βασιλιάδες της Σπάρτης, ο Νάβις και ο Κλεομένης.
Όταν λέμε δημοκρατία έχουμε στο μυαλό μας την κοινοβουλευτική, ή όποια σύγχρονη δημοκρατία μας έχουν επιβάλλει τους τελευταίους αιώνες, και δεν φέρνουμε στην σκέψη μας τις αυτοθεσμιζόμενες δημοκρατίες στις πόλεις τις Ελλάδος (ακόμα και στην Πολιόχνη της Λήμνου είχαμε βουλευτήριο πριν από 5 χιλιετίες περίπου) ή την δημοκρατία της Αρχαίας Σπάρτης για να μην αναφερόμαστε πάντα στην Αθήνα του Περικλέους.
Όταν λέμε κομμουνισμός έρχονται στο μυαλό μας οι θεωρίες του Μαρξ και του Εγκελς, που απογυμνωμένες από τον Ανθρωπισμό, και εφαρμοζόμενες σε μία χώρα που δεν γνώρισε ποτέ δημοκρατία, σε εναγκαλισμό μάλιστα με την Ορθοδοξία είχε το αποτέλεσμα που είδαμε στις μέρες μας. Δεν πάει το μυαλό μας στην παρισινή Κομμούνα, πώς δημιουργήθηκε και ποιες ήταν οι αρχές της.
Όταν σήμερα κάποιος έχει διαφορετικές απόψεις ή συμπεριφορά, που δεν μας αρέσει, τον ονομάζουμε φασίστα, και καθόλου δεν έρχεται στο μυαλό μας η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος με τον Μουσολίνι που δημιούργησε τα fasci.
Όταν λέμε σοσιαλισμός σήμερα εννοούμε το... ΠΑΣΟΚ, και δεν έρχονται στο μυαλό μας οι κοινωνιστές τύπου Σταύρου Καλέργη (“Οι κοινωνιστές πρέπει να είναι τέλειοι άνθρωποι, να ενδιαφέρονται για τα κοινά συμφέροντα, αλλά να σέβονται και να υποστηρίζουν τα εθνικά συμφέροντα της ελληνικής φυλής” έλεγε).
Όταν λέμε αναρχισμός σήμερα εννοούμε τους “μπαχαλάκηδες” των Εξαρχείων, και δεν φέρνουμε στο μυαλό μας καθόλου την γενικευμένη αυτοδιεύθυνση στην Καταλωνία του 1936-37.
Άρα λοιπόν πρέπει να ξαναδώσουμε τους ορισμούς των λέξεων, που από αυτούς είναι πάμπλουτη η Ελληνική Γλώσσα.
Για παράδειγμα όταν λέμε βασιλεία, στο μυαλό μας έρχονται οι λαομίσητοι βασιλιάδες της Ευρώπης, η ακόμα και οι ξενόφερτοι βασιλιάδες του τόπου μας, ίσως ακόμα και ο γελοίος τελευταίος βασιλιάς μας και ποτέ οι νεωτεριστές επαναστάτες βασιλιάδες της Σπάρτης, ο Νάβις και ο Κλεομένης.
Όταν λέμε δημοκρατία έχουμε στο μυαλό μας την κοινοβουλευτική, ή όποια σύγχρονη δημοκρατία μας έχουν επιβάλλει τους τελευταίους αιώνες, και δεν φέρνουμε στην σκέψη μας τις αυτοθεσμιζόμενες δημοκρατίες στις πόλεις τις Ελλάδος (ακόμα και στην Πολιόχνη της Λήμνου είχαμε βουλευτήριο πριν από 5 χιλιετίες περίπου) ή την δημοκρατία της Αρχαίας Σπάρτης για να μην αναφερόμαστε πάντα στην Αθήνα του Περικλέους.
Όταν λέμε κομμουνισμός έρχονται στο μυαλό μας οι θεωρίες του Μαρξ και του Εγκελς, που απογυμνωμένες από τον Ανθρωπισμό, και εφαρμοζόμενες σε μία χώρα που δεν γνώρισε ποτέ δημοκρατία, σε εναγκαλισμό μάλιστα με την Ορθοδοξία είχε το αποτέλεσμα που είδαμε στις μέρες μας. Δεν πάει το μυαλό μας στην παρισινή Κομμούνα, πώς δημιουργήθηκε και ποιες ήταν οι αρχές της.
Όταν σήμερα κάποιος έχει διαφορετικές απόψεις ή συμπεριφορά, που δεν μας αρέσει, τον ονομάζουμε φασίστα, και καθόλου δεν έρχεται στο μυαλό μας η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος με τον Μουσολίνι που δημιούργησε τα fasci.
Όταν λέμε σοσιαλισμός σήμερα εννοούμε το... ΠΑΣΟΚ, και δεν έρχονται στο μυαλό μας οι κοινωνιστές τύπου Σταύρου Καλέργη (“Οι κοινωνιστές πρέπει να είναι τέλειοι άνθρωποι, να ενδιαφέρονται για τα κοινά συμφέροντα, αλλά να σέβονται και να υποστηρίζουν τα εθνικά συμφέροντα της ελληνικής φυλής” έλεγε).
Όταν λέμε αναρχισμός σήμερα εννοούμε τους “μπαχαλάκηδες” των Εξαρχείων, και δεν φέρνουμε στο μυαλό μας καθόλου την γενικευμένη αυτοδιεύθυνση στην Καταλωνία του 1936-37.
Άρα λοιπόν πρέπει να ξαναδώσουμε τους ορισμούς των λέξεων, που από αυτούς είναι πάμπλουτη η Ελληνική Γλώσσα.
Στην σημερινή Ελλάδα πάσχουμε από έλλειψη ορισμών, όχι ταμπελών, ΟΡΙΣΜΩΝ.
Reviewed by Unknown
on
10:22:00 π.μ.
Rating:
Reviewed by Unknown
on
10:22:00 π.μ.
Rating:
Unknown
Αποσκοπούμε στην ηθική υπεράσπιση και παλινόρθωση του Ελληνισμού, τον οποίο εννοούμε όχι ως σύγχρονη υπηκοότητα ή απλή φυλετική αλυσίδα, αλλά ως μία συγκροτημένη κοσμοθέαση και ένα εξ αυτής αναδυόμενο σύστημα αξιών που μπορεί να πραγματωθεί σε κάθε σφαίρα της καθημερινής ζωής, έναν Ελληνισμό που αφορά κάθε πολιτισμένο και ποιοτικό άνθρωπο αυτού του πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια: