Η ΕΠΑΝΑΡΙΖΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

Τα λείψανα των φυλετικών παραδόσεων, βρίσκονται σήμερα σκόρπια σαν στοιχεία φολκλόρ κι έθιμα, δίπλα σε παγανίζουσες παραδόσεις που έχουν μυστικά επιβιώσει μέσα από τους  ''Υπόγειους Αιώνες''. Αυτά αποτελούν για εμάς τον πνευματικό πυρήνα των ''Αρχαίων Τρόπων''. Συνδυάζοντας αυτά όλα μαζί με φιλολογικές κι αρχαιοελληνικές γνώσεις, κι επίσης καθοδηγούμενοι κάποτε-κάποτε ενστικτωδώς ενάντια στην αλλοτρίωση της κυρίαρχης κουλτούρας, εμείς οι οπαδοί των ''Αρχαίων Τρόπων'' καλούμαστε ν’ αναγεννήσουμε τους Δρόμους ως Ζώσες Παραδόσεις. Αυτή η παλιγγενεσία ωστόσο, όπως άλλωστε και το ιδανικό των υπαρκτών αρχαιότροπων κοινοτήτων , απέχει πολύ από το να θεωρείται μια κατάσταση ολοκληρωμένη και σαφής. Απλά σ’ αυτήν εδώ την γενιά των ανθρώπων, ξαναζωντανεύουν μια σειρά από κινήσεις που θέλουν να πλησιάσουν τις αυθεντικές και συνειδητές αρχαίες φυλετικές αρχές: υπεράσπιση της Φύσης, ελευθερία , κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και ισηγορία, ανοχή, απελευθέρωση από τον σεξισμό, το ρατσισμό και την ομοφοβία. Πολλοί είναι αυτοί που διαμέσου τέτοιων σύγχρονων κοινωνικών αγώνων βρίσκουν τον προσωπικό δρόμο τους  προς μια ''παγανιστική'' κοσμοθεώρηση, καθώς και πολλοί είναι επίσης εκείνοι που ήδη ως ''παγανιστές''  δραστηριοποιούνται κοινωνικά και πολιτικά αποκλειστικά μέσα από τέτοια κινήματα.

Οι συνθήκες δεν είναι βέβαια οι ίδιες μ’ εκείνες των Φλεγόμενων Εποχών. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τη συμμετοχή μας μέσα σε αυτά τα κινήματα, πρέπει πάντοτε ν’ αντανακλά τη δική μας κοσμοθεώρηση και σκοπός είναι να μεστώσει η ξαναγεννημένη Κοινότητα. Οι αρχικοί μέτοχοι έθεσαν απλά τα στοιχεία μιας πραγματικής Κοινότητας σ’ ένα καλοσυγκροτημένο ιστό. Από εκεί και μετά, χρειάζεται να ‘ρθούν  νέοι άνθρωποι που να ενωθούν με την Κοινότητα από τα ''έξω''.

Η καθολική αποτυχία και αλλοτρίωση των πατριαρχικών κι εξουσιαστικών αξιών, οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές και ο τεχνοβαρβαρισμός, έχουν δημιουργήσει πλέον πρόσφορο έδαφος για την επανεμφάνιση των Αρχαίων Τρόπων στις καρδιές ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού σύγχρονων ανθρώπων. Και αυτό αποτελεί μια πρωτόγνωρη ιστορικά ευκαιρία  για την επαναρίζωσή τους, ωστόσο μόνο αν εμείς καταφέρουμε να παρουσιάσουμε μια όντως απελευθερωτικήεναλλακτική λύση.  Αν εμείς, σαν Κοινότητα δεν πράξουμε ανάλογα με το μεγάλο βάρος αυτού που υπερασπιζόμαστε, αλλ’ αντίθετα παραμείνουμε κολλημένοι στον ίδιο διαχωρισμό, σεχταρισμό, φυγή από, ή μίμηση των λειτουργιών της παγκόσμια κυρίαρχης  κουλτούρας, μέσα σε μια–δυο γενιές ανθρώπων από σήμερα ελάχιστα πράγματα θα χουν απομείνει πια πολιτιστικά ώστε να νομιμοποιείται η χρήση της λέξης ''Κοινότητα''. Αν όμως, από την άλλη μεριά, συνειδητοποιήσουμε αυτά τα προβλήματα και σπρώξουμε τους εαυτούς μας σε συμπεριφορές υποδειγματικές, τότε όχι μόνο θα είμαστε όντως σε θέση να δημιουργήσουμε την αληθινή Αρχαιότροπη Κοινότητα, αλλά σ’ αυτό τον ίδιο ακριβώς χρόνο, μόνο μια-δυο γενιές από τώρα, θα είμαστε επίσης και σε θέση να αλλάξουμε την πορεία αυτής της ίδιας της κοινωνίας στην κατεύθυνση των δικών μας ιδεωδών και αξιών.

(Απόσπασμα από άρθρο του Γκάε Σίντ, μέλους της ομάδας ''Συμμαχία Τόμας Μόρτον'' , δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΔΙΙΠΕΤΕΣ).