ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ

Θεός είναι κάθε οντότητα που:

• Ταξιθετεί το σύμπαν ή υποστηρίζει το φαινόμενο της ζωής. Όταν επίσης λέμε Θεός Ήλιος, δεν εννοούμε τον πύρινο δίσκο αλλά αυτό που πραγματικά είναι. Όπως και εμείς δεν είμαστε η εξωτερική όψη μας, αλλά η συνείδηση και η ψυχή μας.
• Εμείς όχι μονο ΔΕΝ ταξιθετούμε, αλλά καταστρέφουμε και κατασπαράσσουμε για να υπάρξουμε. Είμαστε ασήμαντοι επιμερισμοί, ΥΠΑΡΞΕΙΣ δηλαδή, με "εγώ" (το οποίο έχει και η κατσαρίδα, απλώς σε χαμηλότερο επίπεδο) και ένστικτο αυτοσυντήρισης (κατασπάραξης άλλων υπάρξεων, η κυρίευσης χώρου άλλων υπάρξεων). Οι υπάρξεις σκοτώνουν για να ζήσουν. Οι Θεοί αντίθετα δίνουν ασταμάτητα ζωή, γιατι απλώς, ως τέτοιοι, δεν έχουν αναγκη τίποτε έξω από αυτούς τους ίδιους για να ΕΙΝΑΙ.
• Οι Θεοί ΔΕΝ πολεμούν μεταξύ τους. Ο Μύθος δεν εκφράζει Θεολογία, είναι άλλος ο ρόλος του. 
• Οι Θεοί διαποτίζουν την Ύπαρξη, όντας διάφοροι αυτής, ως μη έχοντες ποτέ αποκοπεί από το (έν ή διπλό) Δημιουργικό Αίτιο, ενώ η Ύπαρξη είναι αποκομμένη, γι' αυτό και φθαρτή. 
• Ο άνθρωπος, όσο είναι τέτοιος, δηλαδή άνθρωπος, ΔΕΝ μπορεί να γίνει Θεός.
• Δεν υπάρχει ύλη και ενέργεια κ.λ.π., αλλά (κοινή) Ουσία σε διάφορες πυκνότητες και συχνότητες.
• η Ουσία είναι ΟΛΑ, και "ύλη" (εκδήλωση πυκνότητος) και "ενέργεια" (εκδήλωση συχνότητος): ΖΩΣΑ ΥΛΗ, το αιώνια ζωντανό "σώμα" του Όντως Όντος. 
• ΟΛΑ τα μέρη του ζώντος είναι ζώντα (μόνο τα εκάστοτε νεκρά κύτταρα είναι "νεκρά"). Η δυτική (χριστιανική στην ουσία) οπτική θεωρεί ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ "ζωντανό" μόνο ό,τι κινείται και αναπνέει. Ένας εξειδικευμένος ηλίθιος με ένα πτυχίο θα καγχάσει εάν του πείτε ότι το μάρμαρο ή έστω ένα δένδρο είναι ζωντανά. Δοκιμάστε το και θα εκπλαγείτε από την ρηχότητα που θα συναντήσετε στις 9.999 από τις 10.000 περιπτώσεις.

  
  

  Βλάσης Γ. Ρασσιάς